Iso lembroume que hai
trinta anos, cando se publicou Un pequeno
favor e outras historias de humor perverso (que en varias referencias aínda
aparece como ... outras historias de amor perverso, porque a xente pensa
no que pensa), eran moitos os que valoraban por riba de todo que se tratase dun libro de humor, algo que parecía
constituír un mérito en si mesmo nun país en que o humor literario non existía e onde, como alguén escribiu
daquela: «calquera día imos morrer dun ataque de transcendencia».
Se coñece que, trinta anos despois, as cousas teñen mudado
pouco.
Ningún comentario:
Publicar un comentario